زمان و زمانه

در خبرها آمده بود كه :"سال 2030 ، اوج پير شدن جمعيت جهان" ديدم اي دل غافل راست مي گويد. من اگر زنده باشم آن زمان حدود چهل و هشت سال سن دارم و از مدتها پيش برف پيري موي بناگوشم را نوازشي كرده است و دو سوي چپ و راست سرم به حكم ژنتيك رجيم، از مو خالي شده است. خانم از پشت كامپيوترش با صداي بلند وقت دكتر گوارش و تست ورزش قلب را يادآوري مي كند ، قورمه سبزي و آبگوشت افسانه است. دخترم رژين كلاس اول دبيرستان است و پسرم هيوا امسال كالج رفته و اگر به پدرش كشيده باشد رشته حقوق را انتخاب كرده است. رژين به مادرش برده است بنابراين هنوز نمي دانم به چه علاقمند است!! بارها به هيوا گفته ام دليل اينكه پدرت حقوق نخواند اين بود كه نمي توانست احكامي را جاري كند كه در آن ارزش مادرت نصف ارزش بابا باشد، نمي توانست احكامي صادر كند كه در آن به تن لرزان يك انسان، تا حد مرگ، سنگ بي رحمي بزنند، اما در برابر اين سوالش كه چرا نيامدي تا با آنچه كه دور از انصاف مي دانستي مخالفت كني، هميشه عاجز بوده ام. بچه ها توي اتاقشان به درس و مشقشان مشغولند. روي كاناپه اتاق نشيمن لم داده ام و در حاليكه يك دسته عينكم را به دندان گرفته ام به صفحه تلويزيون كه گزارش بازديد رييس جمهور آمريكا را از تهران پخش مي كند چشم دوخته ام. رقص دختران ترك در استقبال رييس جمهور آمريكا. پوزخندي مي زنم به روزهايي كه بر سر عقيده دشمني ها فربه مي شد و جنگها به راه مي افتاد. از ميان تمام چيزهايي كه بشر در طول تاريخ برايشان جنگيده، عقيده بي مقدارترين آنها است ، عقيده اي كه سال به سال تغيير مي كند و قرن به قرن از اين رو به آنرو مي شود. قوانين مكانيك نيوتن كه ساليان مديد تنها فرمانرواي بي چون و چراي طبيعت تصور مي شد و دانشمندان قدري را پشت خود داشت با تيوري نسبيت انشتين جور و پلاس خود را جمع كرد، حال چه كسي مي تواند ادعا كند كه عقايد كه هيچ استدلال رياضي يا مشاهده تجربي پشت آنها نيست از تيوري نيوتن مستحكم ترند. علي اي حال، زمان جواب تمام سوالها را با خود دارد اما شايد خيلي دير. حالاحواسم جاي ديگري است. به شبي دارم فكر مي كنم كه در غربت داشتم اين يادداشت را تايپ مي كردم. به دغدغه هاي آن روزهايم پوزخندي دوباره مي زنم و اينكه چقدر دنيا را جدي گرفته بودم. اما در حسرت يك چيز بيش از همه مي سوزم و آن اينكه چرا در كنار برخي از اطرافياني كه دوستشان مي داشتم تنها لحظاتي بيشتر نبودم. افسوس كه زمان هرگز عقبگردي ندارد و اين براستي حقيقتي هولناك است
زمانه پندي آزادوار داد مرا****زمانه را چو نكو بنگري همه پند است