بزغاله ها و الاغها

بزغاله اگر نشسته باشد با آن محاسن بلند و طمانينه اي كه در نگاههاي آرامش مي بيني به موجودي آسماني مي ماند كه شايسته تكريم است اما اگر مثل من و آقاي احمدي نژاد از روستا آمده باشيد حتما بزغاله ها را زماني كه براي خوردن برگ درختان از آنها بالا مي روند ديده ايد كه در اين صورت در شخصيت والاي ايشان شك ميكنيد. الاغ و بزغاله دو نگونبخت تاريخند كه پس از انتخابات نهم رياست جمهوري حضوري فعال در عرصه سياست داشته اند. الاغ از آنجا مهم شد كه پس از سهميه بندي بنزين قيمت هر راس آن به طرز وحشتناكي بالا رفت و بزغاله نيز چند روزي است كه آنچنان مهم شده كه نامش بر زبان يك رييس جمهور جاري مي شود. هرچقدر بزغاله مظهر تكبرو نخوت است الاغ اما مظهر صفا و گشاده رويي است و شايد از اين روست كه رييس جمهور خواسته است با تشبيه معاندان فلسفه مهدويت و ظهوربه بزغاله، تكبر و حماقت آنها را يكجا به تصوير بكشد. اما جايز نبود كه دفتر رياست جمهوري با ارسال اين توضيح كه مثال زدن از حيوانات در قرآن نيز بكار برده شده است رييس جمهور را در جايگاه خدايي بنشاند.
مشكل ديگري كه دشنام بودن لفظ بزغاله را كمي در پرده ابهام فرو مي برد موقعيت جغرافيايي است كه جناب بزغاله در آن زندگي مي كند. مثلا اگر بزغاله هايي راكه در مراتع سر سبز و گسترده انگلستان از سرو كول هم شادمانه بالا مي روند ملاحظه كرده باشيد مي بينيد كه زندگي شادي دارند. نه خوف جنگي قريب الوقوع ، نه طرح حجابي كه غرور زنان و دخترانشان را به خطر انداخته باشد ، نه نگراني از تحريمهاي اقتصادي و تورم و هزاران حسن ديگري كه ممكن است ما را وسوسه كنند كه آرزوي زندگي اين بزغالكان را داشته باشيم. بنابراين رييس جمهور محترم بهتر بود براي تاكيد بر دشنام بودن لفظ بزغاله كشوري را هم كه بزغاله بي شعوردر آن زيست مي كند را نيز ذكر مي كردند.